The king loves
(රජුගේ ආදරය)

මෑණියන් පියනීස් මලට ආස වුනා.

නිතරම සිනහා වෙන්නේ නැති කෙනා .

මල දැක්කම සිනහා වුණා..

ඒ මල් නිසාම ඇඩුවා.

ඇයි අඩන්නේ කියලා ඇහුවම .

මේ විදියට උත්තර දුන්නා.

“ඊට වඩා හොදයි මං නොදැන හිටියනම් “.

“මේ වගේ මල් මේ ලෝකයේ තියෙනවා කියලා…”.

“දන්නේ නැතුව ඉන්න තිබ්බේ.”

“කැමති නොවී ඉන්න තිබ්බේ “

මෑණියන් ගේ වදන් .

ළදරු වුනු මගේ හදවතේ ගැබුරට මුල් බැස්සා කියන්නේ .

එය කටු පඳුරක් විදියට වැඩුනා..

දැන් වගේ නම් එක පාරින් ම ..

කටු පදුර මගේ හදවත අල්ල ගත්තා ..

මේ ලෝකේ කොච්චර ලස්සනම මල වුනත් ..

අමතක කරන්න පුළුවන් තරම් එය රකිනවා .

තියා ගන්න පුළුවන් තරම් ආදරය කරන්න පුළුවන්..

ඕනෑම වෙලාවක නැවත හැරෙන්න පුළුවන් වෙන්න..

අතාරින්න පුළුවන් වෙන්න..

ඒ වගේ හිතමින් ..

හොදම දේ කරනවා කියලා විශ්වාස කරනවා..

ඊලග කොටසින් නැවත හමුවෙමු …
ඔබට ස්තුතියි.